Zuid Amerika
Salta 29-05-2002

Home

Contact
Argentina 01-06-2002
Route Argentina
Buenos Aires 07-06-2002
Salta 29-05-2002
Route Chili
Chili 29-05-2002
Route Bolivia
Uyuni 30-05-2002
La Paz 29-05-2002
Route Peru
Puno 29-05-2002
Arequipa 03-05-2002
Colca 21-04-2002
Intermezzo 19-04-2002
Nazca 11-04-2002
Ica 11-04-2002
Lima 11-04-2002
Huaraz 11-04-2002
Trujillo 03-04-2002
Route Equador
Cuenca 11-04-2002
Panacocha 26-03-2002
Saquisili 31-03-2002
Quilotoa 26-03-2002
Banos 07-03-2002
Isla de Plata 25-02-2002
Waarin Suzanne en Bas vanwege de lokale economische situatie een luxe autovakantie nemen . . .

Argentinie, dat is dus echt een verhaal apart. Ten eerste natuurlijk vanwege de financieel economische situatie. De dollar kostte tot januari altijd een peso. Sinds deze kunstmatige koppeling is losgelaten is er een heleboel gebeurd (veel inflatie) en tegenwoordig betaal je een dikke drie peso om een dollar te kunnen bemachtigen. Het is erg bijzonder om zo'n land in een crisissituatie mee te maken. Mensen verliezen hun banen, hun spaarcentjes zijn ineens een stuk minder waard en alles wordt duurder (ook al leef je alleen met pesos).

Gister bij de kapper kreeg ik al te horen dat basisprdukten zoals brood, maisolie en vlees ontzettend in prijks gestegen zijn, terwijl de lonen vrijwel gelijk blijven. Alleen groenten en fruit is ook voor de lokalen nog goed te betalen. 's Avonds zaten we in een bar en werden we enige tijd gezelschap gehouden door een Nederlands/Duits stel dat al 6 jaar in Buenos Aires werkt en woont. Ook van hen hebben we veel te horen gekregen over de huidige crisis. Veel Argentijnen hadden bijvoorbeeld een bankrekening in pesos en een in dollars (de koers was tenslotte een op een). Sinds de koppeling is losgelaten hebben de banken doodleuk de tegoeden in dollars omgezet in tegoeden in pesos (ze hadden de dollars domweg niet tot hun beschikking). Het gevolg is dus dat het aantal spaarcentjes dus ineens drie keer zoweinig is geworden. Erg naar dus. Het vreemde aan dit alles is dat voor de Argentijnen de situatie zwaar balen is, terwijl voor ons Argentinie (eindelijk) toegankelijk, ja zelfs goedkoop is geworden. Argentinie staat in diverse reisboeken bekend als het duurste land van Zuidamerika, terwijl we hier nu luxe kunnen leven voor Boliviaanse prijzen. Zo zijn we nu bezig aan een driedaagse autotoer (!- benzine en autohuur is zo goedkoop dat je het niet achterwege kunt laten) door het Noorden van het land. Luxe hotels met grote en vooral dikke handdoeken, lekker eten, veel wijngaarden, en dus ook veel wijn (het enige nadeel van een eigen auto besturen), volop genieten dus!

Nog even wat wetenswaardigheden over de economische situatie. Ik heb zojuist de krant weer eens van A tot Z doorgenomen. Dat is lang geleden! Op de een of andere manier zit de krant hier een stuk Europeser in elkaar en is ie dus ook een stuk leesbaarder dan al het krantenwerk dat we tot nu toe onder ogen hebben gehad. Net als in de Metro of Spits wordt er in deze krant een vraag aan de lezer gesteld: ' Geloof je dat de inflatie van afgelopen april echt slechts 11% is geweest?' Alle vier antwoordden dat dit een vette leugen is. Ze ervaren zelf dat de prijzen stijgen of ze werken op een plek (bijvoorbeeld een farmacie) waar ze elke dag weer geconfronteerd worden met nieuwe prijsstijgingen. Erg triest dus; vooral als je loon ongewijzigd blijft. Verder heeft de gemeente van Salta een particulier bedrijf aangesteld om met legerautoos het vuil op te halen. De vuilnismannen staken nu al vijf dagen omdat ze eindelijk hun loon van de afgelopen maand wel eens willen ontvangen. Tot slot is er een of ander nieuw fiscaal pact ondertekend en is de regering druk bezig om de benzineprijs op de een of andere wijze te doen dalen.

Naast deze zeer recentelijke economische ontwikkelingen, kent argentinie ook een aantal oude maatregelen. Een daarvan is de uitgave van de Lecop. Lecop staat voor: ´letras de cancelacion de obligaciones provenciales´ hetgeen zoiets betekent als algemene schuldbekentenis van de provincie. De waarde ervan is gelijk aan de peso (op de beurs 0.98 tegen 1 peso, maar de straatwaarde is 1 op 1), maar de status ervan is toch een ietsie pietsie anders. Het lijkt erop dat iedereen in het land deze Lecops liever kwijt dan rijk is. Als je betaalt met een Lecopbriefje kun je er zeker van zijn dat je tenminste een of meer Lecopbriefjes als wisselgeld terugkrijgt. Een supermarkt vertelt in zijn krantenadvertentie dat boodschappen tot maximaal 30% betaald mogen worden met Lecops, de rest moet in pesos betaald worden. In sommige winkels krijg je korting als je niet met Lecops betaalt, terwijl je in andere winkels voor het zelfde product een hogere prijs betaalt als je wel met Lecops betaalt. Het schijnt een tijdelijke maatregel geweest te zijn om de geldhoeveelheid te kunnen doen toenemen, die een beetje is uitgelopen. Ik weet niet hoe de banken bedacht hadden de biljetten weer terug te krijgen (en wat geven ze er dan voor in de plaats), maar daar zullen ze vast en zeker wel wat op bedacht hebben.

Naast deze voor de lokalen erg trieste, maar voor ons erg interessante ontwikkelingen, is Argentinie vooral een fijn land om te zijn. Het traject dat we vandaag gereden hebben, deed erg Westers aan. Schotse hoogvlakten (met obelisks en al), Franse landschappen, dorpjes en vooral terrasen en tot slot Amerikaanse canyons. Vooral de Franse sferen doen ons erg goed. Het is heerlijk om weer eens zelf te rijden en gewoon te stoppen waar je stoppen wilt. Ook het klimaat doet erg Zuideuropees aan: een heerlijk zonnetje en zo'n 23 graden. Argentinie is echt een topland!



Met gehuurde auto op pad



Brandmerkende cowboys
Salta_Auto.jpg

Salta_Brandmerken.jpg

Cachi


de strot van de duivel (van beneden af gezien)
Salta_Cachi.jpg

Salta_GorgeDeDiablo.jpg

Salta en omgeving (Argentinie): van 01-05-2002 tot 06-05-2002