Na een vrij lange busreis vanaf Tumbes kwamen we om negen uur 's ochtends aan in Trujillo. Het laatste deel van de rit was trouwens erg mooi. We reden hier door het begin van de woestijn: veel zandduinen en gigantisch uitgestrekte vlakten met alleen maar zand waarboven de lucht vrij heiig overkwam. Omdat we niet zo heel veel dagen meer over hadden voordat we Axel zouden ontmoeten, hadden we besloten diezelfde ochtend nog de Chan Chan ruines (pre-Inca beschaving) te bezoeken. De taxichauffeur die ons naar het hotel bracht, had ons een leuk voorstel gedaan en we vonden het wel de juiste gelegenheid om ons eens decadent te laten rondrijden. Om elf uur zou hij ons op komen halen bij het hotel. Toen we echter om 10 voor elf van het ontbijt terugkwamen, wist onze receptionist te melden dat hij al was langs geweest en inmiddels weer was vertrokken. Kennelijk had hij zich bedacht en wilde hij toch geen geld verdienen vandaag, want om kwart over elf was hij er nog niet en wie weet hoe lang het dan nog kan duren. Gewoon maar weer met bus en collectivo dus.
De Chan Chan ruines waren erg indrukwekkend. Deze stad is gevestigd in 1300 voor Christus en bestond uit ongeveer 10.000 vertrekken. Nu is het natuurlijk allemaal woestijn, maar wie weet was de grond toen wel heel anders. Ze hadden opslagplaatsen voor voedsel aangelegd, grote waterreservoirs, kanalen en natuurlijk tempels. De stadsmuren waren gedecoreerd met allerlei figuren en de belangrijke plaatsen ingelegd met bijzondere metalen. Het terrein deed me sterk denken aan de ruines die we in Luxor (Egypte) hebben bezocht, mede omdat het geheel uit een aantal (9) complete sub-steden bestaat (elke regering liet uiteraard zijn eigen stad bouwen). Het schijnt dat de Inca's het gebied rond 1460 hebben veroverd, maar dat de stad niet vernietigd en geplunderd is geweest totdat de Spanjaarden hier arriveerden.
Nadat we een aantal delen van de ruines bezocht hadden, zijn we teruggegaan naar de stad waar we wat geslenterd en gegeten hebben. In het Noorden van Peru was alles nog erg goedkoop: een gigabak fruitsalade met yoghurt en rice-crispies voor 45 dollarcent. Trujillo heeft een erg mooi en indrukwekkend 'Plaza de Armas'. Het is grappig dat alle centrale pleinen in Peru 'Het wapenplein' heten, terwijl alle pleinen in Centraal Amerika 'Plaza Mayor' ('hoofdplein') worden genoemd en in Mexico draait altijd alles om 'De Zocalo'. Trujillo was bloedheet, dus we vonden het niet erg de volgende dag alweer te moeten vertrekken richting de bergen: op naar Huaraz!
