|
Zoals de Lonely Planet reeds beschrijft, vind je in dit kustplaatsje erg veel 'younger gringo travelers'; veel Amerikaanse jongeren en allemaal met tatoeages (dreadlocks is uit, tattoos in). Er hangt een super laid-back relaxed sfeertje. Wat ga je hier doen? Niets! En dat komt precies goed uit, want daarvoor waren we deze kant opgekomen. Een beetje lezen en schrijven en elke dag lekker eten. Tussen deze activiteiten door even een duik in zee nemen en op het strand liggen en de dag is alweer helemaal vol. Het merendeel van de dag brengen we trouwens op 'onze' veranda door. Ons hotel zit aan het strand en wij hebben na een nacht in een bedompt hok zonder lucht en licht doorgebracht te hebben, een kamer op de bovenetage weten te bemachtigen. En dat is echt buitengewoon perfect. Je loopt de deur uit en gaat op een bankje zitten op de veranda waar de wind het klimaat buitengewoon veraangenaamt, om vervolgens te luisteren naar de golven die zo'n 30 meter voor je breken op de rotsen en het strand. We hebben vakantie!
Over die tattoos gesproken; dat is hier dus echt big business. Kennelijk is het besmettelijk, want die enkeling die er nog geen heeft, kan zich hier bij diverse standjes van een mooi plaatje laten voorzien. Het voordeel is dat het (met name) henna-tattoos zijn (die een week of twee blijven zitten), dus je erg vergissen is niet mogelijk.
De Amerikanen. Een van de echte verschillen tussen Guatemala tot en met Nicaragua aan de ene kant en Costa Rica aan de andere kant, is het soort bezoekers. Hier heeft iedereen het label van de vlucht nog aan zijn tas hangen; veel vakantiegangers dus. Naast de Europeanen (die ook aanwezig waren in Guate. tot en met Nica.), ervaren we hier voor het eerst een overdosis Amerikanen. Veel Californische surfjongetjes, maar ook de middle-aged, vette, knauwende dames met grote mond die het liefst in elke winkel voordringen en die je overal bovenuit hoort, schuwen Costa Rica niet. Je herkent ze mede aan de gigantische koffers (zodat ze na twee weken vakantie tenminste nog wat schone kleren mee terug nemen).
Na een dag of zes aan het strand te hebben gezeten in Montezuma, kreeg Bas alweer genoeg energie om naar Panama te gaan. Omdat alle wegen hier via San Jose leiden, eerst maar weer eens terug naar deze fijne stad. En dat vinden we helemaal niet erg, want er zijn hier naast de brede keuze aan restaurantjes ook heel wat bioscopen. We zijn eigenlijk helemaal bij (ja, Lord of the Rings hebben we ook al gezien), alleen Harry Potter wilde maar niet doorbreken in Centraal Amerika. Eindelijk is het dan zover! Sinds afgelopen vrijdag 11 januari draait ie in diverse bioscopen in San Jose! Dat wordt dus leuk morgen! Zodra we Harry Potter gezien hebben, stappen we op de bus richting Panama. Het bergplaatsje Boquette heeft daar hopelijk een leuk bloemen- en koffiefestival voor ons paraat.
| Avondlicht strand Montezuma |
|
| Ontbijt op de veranda van het hotel |
|
|
